📣 زنگ شرایط ویژه:
تشکل‌های کارگری و صنفی چگونه می‌توانند از اثرات تخریبی قطع برق کم کنند؟

در مطلب قبلی توضیح دادیم که با قطع برق چه احتمالاتی در جامعه برجسته می‌شود و بودجه مدیریت بحران به دلیل احتمال اعتراضات پراکنده مردم احتمالا به سمت کدام بخش‌های حاکمیت هدایت می‌شود.
تشکل‌ها هرچند از چنین بودجه‌ای برخوردار نیستند ولی می‌توانند به ازای تک‌تک سناریوهای رویارویی، در گروه خود نیز آمادگی ایجاد کنند. چنین آمادگی به معنی به صدا در آوردن زنگ شرایط ویژه و ایجاد آمادگی پویا در گروه برای گشودن مطالباتی است که گروه به آن عادت نداشته است و برای چنین موقعیت‌هایی هنوز به بیان مناسب مجهز نیست.

اما تشکل‌ها هرچند نمی‌توانند مستقیما جلوی قطع برق را بگیرند ولی می‌توانند از اثرات تخریبی آن بر زندگی همکاران صنف خود از راه‌های مختلف کم کنند:

آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی: تشکل‌های کارگری می‌توانند با اطلاع‌رسانی دقیق درباره دلایل قطع برق و تأثیرات آن، کارگران را از وضعیت واقعی مطلع کنند و از پخش شایعات جلوگیری کنند. آن‌ها می‌توانند به سازماندهی اجتماعات و تجمعات مسالمت‌آمیز برای اعتراض به وضعیت فعلی کمک کنند و از دولت خواستار بهبود زیرساخت‌های برق شوند.

فشار بر کارفرمایان برای جبران خسارت: تشکل‌های صنفی باید تلاش کنند تا در مذاکره با کارفرمایان، خسارت ناشی از قطع برق را جبران کنند. برای مثال، در صنایعی که ساعات کاری به دلیل قطع برق کاهش می‌یابد، تشکل‌ها می‌توانند درخواست پرداخت دستمزد کامل برای کارگران داشته باشند.

ایجاد شبکه‌های حمایتی: این تشکل‌ها می‌توانند با همکاری نهادهای غیر دولتی و گروه‌های حامی حقوق بشر، برنامه‌های حمایتی برای کارگران آسیب‌دیده از قطع برق ترتیب دهند و به آن‌ها کمک کنند تا در شرایط بحرانی از حمایت‌های لازم برخوردار شوند.

قطع برق در ایران نه تنها به صنعت و اقتصاد کشور آسیب می‌زند، بلکه بر زندگی روزمره کارگران و حقوق‌بگیران نیز تأثیرات جدی دارد. افزایش هزینه‌های زندگی، کاهش درآمد، و تهدید سلامتی از جمله این تبعات هستند. واکنش‌های احتمالی جامعه شامل افزایش نارضایتی و اعتراضات عمومی است که ارگان‌های ساکت‌کننده اعتراضات بیش از هر سازمان دیگری برای مدیریت شرایط در چنین مواقعی آمادگی دارند.
پس:
تشکل‌های کارگری و صنفی شاید نتوانند مستقیما جلوی قطع برق را بگیرند ولی می‌توانند در چنین شرایطی نقش حیاتی ایفا کنند؛
از جمله با:
اطلاع‌رسانی دقیق
تحلیل به موقع و مستقل شرایط
ایجاد آمادگی برای حمایت از موج اول کارگران آسیب‌دیده
فشار بر دولت و کارفرمایان برای بهبود شرایط
و تقویت شبکه حمایتی برای کاهش تخریب در طولانی مدت.

همچنین ببینید که «بدترین تصمیم تشکل‌ها هنگام قطع برق چیست؟» و دولت چگونه بر جان‌فشانی مهندسان نیروگاه تکیه کرده بود و آیا چنین رویکردی برای حل مشکل آینده‌نگرانه است یا نه.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 فشار بر فعالان در تمام دوره‌ها یکسان نیست
و فعالان صنفی از این نوسانات امتیاز می‌گیرند

▫️وقتی فشار بر فعالان صنفی شدت می‌گیرد، دست کم در مقیاس روانی و اقتصادی باید تقسیم شود که همبستگی بدنه مطالبه‌گران صنفی کمتر آسیب ببیند و دوره بی‌عملی کوتاه شود. در دوره‌های بالا گرفتن سرکوب، تقویت توان روانی مطالبه‌گران به معنی حفظ ظرافت فکر برای دیدن جزییات و دسترسی به راه‌حل‌ها و رو کردن برگ‌های برنده است.

▫️سرکوب گسترده نمی‌تواند برای مدت طولانی بدون نوسان ادامه پیدا کند؛ به ویژه اگر دستور کار جامعه مطالبه‌گر صنفی دست‌کم برای اعضای آن به اندازه کافی روشن باشد؛ سازمان‌دهندگان خوشفکر بدنه مطالبه‌گر صنفی با ایجاد آمادگی و انعطاف در بدنه می‌توانند در زمان‌های مختلف امتیازهای مختلفی بگیرند. آنان به جای آن که در سرکوب محاط شوند، به سرعت بر چند ترفند سرکوب و دلایل پشت آن مسلط می‌شوند و برای آن با تکثیر چند استراتژی در سطح بدنه چاره می‌اندیشند.

▫️فعالان صنفی این توان را دارند که بدون ایجاد حساسیت غیرضروری بر روی یک فعال صنفی، به شبکه حمایتی از یک فعال دربند انسجام بدهند و کاری که قرار بود با زندانی شدن وی متوقف شود، به گونه‌ای ادامه یابد که اقتدارگرایان برای سرکوب بیشتر دچار سردرگمی و تردید شوند.

▫️اگر فعالان صنفی که هنوز به دلیل استفاده از حق آزادی بیان زندانی می‌شوند، ممکن است اولویت این حق از سوی جامعه به اندازه کافی به رسمیت شناخته نشده باشد. این خلا برای فعالان به معنی دیون انباشته ساعت‌ها کار است که از سوی جمع برای ارتقاء جمع باید تامین شود.

فرهنگ‌سازی برای به رسمیت شناساندن حق آزادی بیان با مصداق‌های بسیار و روزمره و به اتکای قانون یکی از همان وظایفی است که کنشگران مدنی و صنفی با علاقه تمام برای آن وقت صرف می‌کنند، به استراتژی‌های خود تنوع می‌دهند و به گونه‌ای فراگیر می‌شوند که سرکوب به ضد خودش تبدیل شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 محسن عمرانی و اهمیت سازماندهی جمعی:
قدرت، در تعداد نهفته است

گزارش تحلیلی داوطلب

در روزهای اخیر، محسن عمرانی و محمد حبیبی دو تن از برجسته‌ترین فعالان صنفی معلمان و اعضای کانون‌های صنفی بوشهر و تهران جهت گذراندن ۶ ماه حبس راهی زندان شدند. دلیل به زندان افتادن آنها، البته تلاش برای فعالیت صنفی سازمان‌یافته در جهت منافع معلمان و سایر ذینفعان آموزش است که از سوی حاکمیت و نیروهای سرکوبگر با عناوین اتهامی چون «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» و امثال آن مطرح می‌شود؛ اتهاماتی کلیشه‌ای که ضمن فریب افکار عمومی تلاش می‌کند هزینه فعالیت صنفی را برای کنشگران بالقوه بالاتر ببرد.


بدنه‌ی به‌شدت‌تضعیف‌شده نیازمند شور و انگیزه تازه‌ای‌ست و کانون‌ها و تشکل‌های صنفی برای احیای فعالیت خود نیاز به بدنه قدرتمند دارند. به همین دلیل است که محسن عمرانی که در سالهای اخیر بارها هزینه‌های سنگینی در جهت احقاق مطالبات صنفی معلمان انجام داده، لحظاتی پیش از رفتن خود به زندان در پاسخ به پرسش دوستی که از اون می‌پرسد«چه کاری برایت انجام دهیم؟»، رو به دوربین می‌گوید: «همین حالا گوشی تلفن را بردارید و از کانون صنفی شهرتان بخواهید یک فرم عضویت برایتان پر کنند. این تنها کاری است که می‌توانید برای من انجام دهید.»

این پیام برجسته‌کننده یک اصل اساسی است: «قدرت در اعداد نهفته است.» درخواست این فعال صنفی نشان می‌دهد که افزایش عضویت در انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی، نفوذ تشکیلات و سازمان را تقویت می‌کند و به طور بالقوه نادیده گرفتن خواسته‌های کنشگران یا اقدامات تنبیهی علیه آنان را برای دولت سخت‌تر می‌کند.

پیام محسن عمرانی در عین حال یک هدف روانشناختی و استراتژیک را نیز برجسته می‌کند: تقویت حس اتحاد و همبستگی در بین معلمان. سازماندهی جمعی نه تنها یک استراتژی عملی است، بلکه ابزاری برای تقویت روحیه و حمایت متقابل در برابر سرکوب است.

فراخوان معلمان برای پیوستن به تشکل‌ها نشان دهنده درک روشنی است از سازماندهی جمعی که قدرت صدای کارگران را برجسته می‌کند. ممکن است معلمان به صورت فردی تلاش کنند تا شکایات خود را به گوش دیگران برسانند، اما در قالب یک تشکل، می‌توانند توجه جدی‌تری به موضوعاتی مانند دستمزد، شرایط کار و حقوق ذینفعان داشته باشند.

چرا سازماندهی جمعی با وجود خطرات، «حیاتی» است؟
▫️عضویت در تشکل‌ها به معلمان یک پلت‌فرم واحد می‌دهد تا منافع جمعی خود را نمایندگی کنند و تعادلی برای کنترل دولتی ایجاد کند.

▫️همچنین عضویت با تعداد بالا می‌تواند سرکوب مخالفان را بدون جلب توجه عمومی یا بین المللی برای مقامات چالش برانگیزتر کند. حمایت عمومی و بین‌المللی ممکن است به عنوان یک حائل عمل کند و به جلوگیری از سرکوب شدید کمک کند.

▫️حتی در محیط های پرمخاطره و محدود، تشکل‌ها می‌توانند بر سیاست ها تأثیر بگذارند. به خصوص اگر بتوانند همدردی عمومی یا توجه بین‌المللی را به خود جلب کنند. عضویت بیشتر، شانس ایجاد اتحاد با سازمان‌های مدافع، هم محلی و هم جهانی را افزایش می‌دهد.

گزارش تحلیلی داوطلب را در وبسایت مرور کنید و این مطلب را با کسانی به اشتراک بگذارید.

ویدیوی گفتگوی محسن عمرانی پیش از رفتن به زندان را دیده‌اید؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 وقتی عرصه از فشار تشکل‌ها خالی باشد، قوانین بی‌سر و صدا تغییر می‌کنند!
اما مردم هنوز نمی‌دانند که قدرت‌گرفتن تشکل‌های کارگری تنها جایی است که می‌تواند در شرایط سخت از آن‌ها محافظت کند!

ایلنا روز ۲۰ تیر به نقل از یک کارگر بخش خصوصی نوشت:
«کارفرما بیمه و حقوق من را پرداخت نکرده و من و خیلی از کارگران بخش خصوصی که کارت پایان خدمت نداریم، نمی‌توانیم از کارفرما به دلیل این بی‌قانونی شکایت کنیم.»

وی اعلام کرد: «هر جا می‌رویم که دادخواست بدهیم، هیچ‌جا دادخواست ما را قبول نمی‌کند.» و تاکید کرد که کارفرمایان از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند و حق کارگری که کارت پایان خدمت ندارد را نمی‌دهند.

او نمی‌دانست که آخرین قوانین وزارت کار تغییر کرده چرا که دوستانش قبلا بدون کارت پایان خدمت شکایت کرده‌ بودند و به شکایت آن‌ها رسیدگی شده بود اما در دوره‌ی جدید وزارت کار این قانون مشکلاتی برای کارگران بدون پایان خدمت به وجود آورده است.

در شرایطی که فعالان تشکل‌گرایی صنفی درگیر رفع اتهام از فعالیت‌های قانونی خود هستند، کارگران یعنی حقوق‌بگیرها و بیکاران نیازمند به کار، در آسیب‌پذیرترین حالت ممکن قرار دارند چرا که کسی نیست که از حقوق آن‌ها در برابر کارفرماها و قوانین ضد حقوق کارگر دفاع کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣اخراج یک کارگر ماشین‌سازی اراک به دلیل فعالیت مجازی مطالبه‌گرانه چه پیامی به دیگر کارگران می‌دهد؟
کارگران چه باید بکنند؟

یک مثال کنشگرانه وجود دارد که «حمله به یک سازمان‌دهنده، حمله به مطالبات تمام جمع است.»
چنین جمله‌ای به این معنی‌ست که «رمز پیشرفت مطالبات جمع در تشخیص تقدم حمایت از سازمان‌دهندگان است وگرنه مطالبه‌گری جمع آسیب جدی خواهد دید.»

وقتی می‌خواهند با پایمال کردن حقوق یک سازمان‌دهنده کنش‌های مطالبه‌گرانه از او درس عبرت بسازند، گروه باید بتواند به سرعت از حالت تعجب خارج شود و تقدم‌های خود را به سمت پشتیبانی از وی سازمان بدهد و هزینه اجتماعی بزرگی روی دست ناقض حقوق وی بگذارد تا روند مطالبه‌گری متوقف نشود.

در این نمونه موردی، می‌بینیم که شکایت کارفرما علیه این کارگر با اتهاماتی چون «نشر اکاذیب»، «تشکیل جمعیت برای اخلال در صنایع» و «بازداشتن مردم از کسب و کار با هیاهو و جنجال» به دادگاه ارائه شده است. دادگاه، اتهامات به کارگر را بی‌اساس دانست، اما کارفرما با همین اتهامات او را اخراج کرد.

این کارگر اعلام کرده که حراست کارخانه از او خواسته که در صورت معرفی گرداننده صفحه دیگری در اینستاگرام، امکان بازگشت به کار برای او فراهم شود.

ایلنا نوشت: ایجادِ یک صفحه در اینستاگرام؛ این دلیلِ اخراجِ کارگرِ با سابقه‌ی ۵ ساله‌ی ماشین‌سازیِ اراک است! حدود ۸ ماه پیش، زمانی که در صفحه‌اش در اینستاگرام از کارگران می‌خواهد که برای تحققِ وعده‌ی افزایشِ حقوق مطالبه‌گری کنند، از او شکایت می‌شود.

▫️کارگر می‌گوید: «تصور می‌کردم حالا که دادگاه اتهامات را رد کرده، می‌توانم به کار برگردم اما کارتم را غیرفعال و وسطِ قرارداد بیرونم کردند.» کارگر از نظرِ کارفرما «خرابکار» است، چون صفحه‌ای برای بیانِ مطالباتِ کارگران ترتیب داده!

▫️حالا ۸ ماه از زمانِ اخراج کارگر می‌گذرد، او مسافرکشی می‌کند تا خرجِ خانواده و هزینه‌های کودک یک ساله‌اش را تأمین کند. امیدی برای بازگشت به کار ندارد، اما آنطور که خود می‌گوید حراست با او تماس گرفته که اگر ادمینِ یکی از صفحات اینستاگرامی را معرفی کند، می‌تواند به کار برگردد!
ظاهرا کارفرما در فضای مجازی به دنبالِ ساکت کردنِ صدای کارگران حتی در حدِ بیانِ حداقلی‌ترین مطالبات است.

هرچند اخراج یک کارگر به دلیل فعالیت‌های سازمان‌دهی در فضای مجازی، خصوصاً در جهت بیان مطالبات صنفی و سپس شکایت کافرما نشان‌دهنده نقض حقوق اساسی کارگران است ولی واکنش کارگران در این شرایط بر کل فضای کنشگرانه یک صنف و حتی شاید دیگر اصناف تاثیرگذار باشد.
به ویژه هنگامی که کارفرما، با ترفندهای غیرقانونی اقدام به انحلال شورای اسلامی کارگران کرده است؛ قضیه‌ای که باید برای کارفرما هزینه‌ساز شود.

در مطلب بعدی ببینید که در این شرایط چه کارهایی می‌توان کرد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اخراج یک همکار به دلیل فعالیت در فضای مجازی:
کارفرما به رای دادگاه احترام نگذاشت که او را به کار برگرداند.

چه کنیم؟ طیفی از اقدامات تاثیرگذار در پاسخ به این نوع فشار بر یک همکار را بسنجید و ببینید که مطالبه‌گران در کدام برهه قرار دارند؟

در مطلب قبلی نوشتیم که یک کارگر ماشین‌سازی اراک چگونه به دلیل تلاش برای سازمان‌دهی مطالبه‌گرانه در محیط مجازی، ۸ ماه پیش از کار اخراج شد.

کارگران ادعا می‌کنند که تعهدات کارفرما در حمایت از حقوق آن‌ها در سال ۱۴۰۲، تنها پس از برگزاری اعتراضات اجرایی شده است. این نشان می‌دهد که اعتراض مسالمت‌آمیز و پیگیری مطالبات صنفی برای کارگران تنها راه اثرگذاری بر تصمیمات کارفرما بوده است. اما کارفرما با استفاده از ترفندهای زیرکانه، مانند ارائه نامه غیررسمی شورا به عنوان استعفا، تلاش می‌کند این حداقل راه پیگیری حقوق کارگران را مسدود کند.

📣کارگران پیش از هرچیز باید بتوانند از همکار خود پشتیبانی کنند که پیگیری مطالبات‌شان در دستور کار قرار بگیرد.

بررسی و راهکارها
اخراج یک کارگر به دلیل فعالیت‌هایش در فضای مجازی، خصوصاً در جهت بیان مطالبات صنفی، نشان‌دهنده نقض حقوق اساسی کارگران است. این وضعیت نه تنها از منظر حقوق داخلی بلکه از منظر حقوق بین‌الملل کار نیز قابل پیگیری است. در ادامه به بررسی راهکارها، وظایف نهادهای صنفی و مردم، و همچنین نحوه گزارش به مراجع بین‌المللی می‌پردازیم.

۱. حقوق قانونی کارگر
بررسی حقوق داخلی: مطابق قانون کار ایران، اخراج کارگر بدون دلایل قانونی و محکم، نقض حقوق اوست. کارگر می‌تواند به هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف اداره کار مراجعه کرده و از طریق این نهادها نسبت به اخراج ناعادلانه شکایت کند.

توجه به حق آزادی بیان: حق آزادی بیان، حتی در محل کار و فضای مجازی، جزو حقوق اساسی انسان است و محدود کردن آن بدون دلایل قانونی روشن، نقض این حق محسوب می‌شود.

۲. وظیفه مردم و نهادهای صنفی
حمایت از کارگر اخراج‌شده: نهادهای صنفی (مانند اتحادیه‌ها و سندیکاها) باید با پشتیبانی از کارگر، اخراج ناعادلانه را محکوم کنند و با اعتراض‌های رسمی و عمومی، خواستار بازگرداندن وی به کار شوند.
آگاهی‌بخشی عمومی: مردم و سایر کارگران می‌توانند با انتشار اخبار این نوع تخلفات، فضای عمومی را نسبت به این موضوع حساس‌تر کنند و از همبستگی عمومی برای فشار به کارفرما استفاده کنند.
تشکیل تجمعات قانونی و ارسال طومار: می‌توان تجمعات مسالمت‌آمیز را در حمایت از کارگر اخراج‌شده ترتیب داد و طومارهایی را به مسئولین محلی و ملی ارسال کرد.

۳. شیوه گزارش به مراجع بین‌المللی
سازمان بین‌المللی کار (ILO): یکی از نهادهای اصلی برای پیگیری چنین مواردی سازمان بین‌المللی کار است. ایران یکی از کشورهای عضو این سازمان است و باید به تعهدات خود در زمینه حقوق کار عمل کند. برای گزارش دادن به ILO، می‌توان از طریق کمیته آزادی انجمن این سازمان اقدام کرد.

سازمان‌های حقوق بشری: می‌توان موضوع را به سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل (Amnesty International) یا دیده‌بان حقوق بشر (Human Rights Watch) گزارش داد.

رسانه‌های بین‌المللی: در صورتی که تلاش‌های داخلی به نتیجه نرسد، می‌توان موضوع را به رسانه‌های بین‌المللی اطلاع داد تا از این طریق به این مساله توجه شود.
بقیه 🔻

📣۷ ثانیه حسرت؛
پرسنل با سابقه نفت، با به اشتراک گذاشتن ویدیوی ۷ ثانیه‌ای از حسرت‌های زندگی خود به شرایط ناعادلانه کاری و تصمیم‌های یک‌شبه مسئولان اعتراض کردند

افکارنفت در پیامی از قول یک همکار نوشت:
«وقتی دچار باگ‌های کف سیستم با فرمول های عجیب و تصمیمات یک شبه مسولین شده‌ام..
و به سقف ارزوهای خود که هیچ به کف انها هم نمیرسم...۷ ثانیه نه همه ی عمر شرمنده ام
شرمندگی خودمان به کنار..

اگر دخترم یا پسرم روزی از من بپرسد که چرا ماندی
وقتی که تمام جوانی خود و ۷ ثانیه های مهم را در صنعت سپری کردی چه‌پاسخ‌ بدهم
قطعا ان ۷ ثانیه تنها ۷ ثانیه ایست که حاضرم با جان دل نباشم و با آن رو در رو نگردم..
۷ ثانیه از زندگی ۲۷۰۰ خانواده کف‌سیستم..
۷ ثانیه از زندگی تمام قدیمی‌تر‌های نفت
۷ ثانیه از زندگی تمام نیروهای مخلص عملیاتی..
۷ ثانیه صدای ما باشید
۷ ثانیه صدای وارانگی حقوق ما را بشنوید.
خانم‌خزایی ۷ ثانیه
اقای بورد ۷ ثانیه
اقای وزیر جناب اقای پاک نژاد ۷ ثانیه فقط..صدای ما را بشنوید...»

📣 کارگران پتروشیمی ماهشهر در مهرماه به یکی از پرسروصداترین اعتراضات در سطح پالایشگاه‌های نفت، گاز و پتروشیمی سامان دادند.
جزییات این اعتراضات و جمع‌بندی و تحلیل آن را در گزارش مهرماه داوطلب بخوانید و در جدول انتهای گزارش، مهم‌ترین اعتراضات را در یک نگاه جمع‌بندی کنید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 محسن عمرانی و اهمیت سازماندهی جمعی:
قدرت، در تعداد نهفته است

گزارش تحلیلی داوطلب

در روزهای اخیر، محسن عمرانی و محمد حبیبی دو تن از برجسته‌ترین فعالان صنفی معلمان و اعضای کانون‌های صنفی بوشهر و تهران جهت گذراندن ۶ ماه حبس راهی زندان شدند. دلیل به زندان افتادن آنها، البته تلاش برای فعالیت صنفی سازمان‌یافته در جهت منافع معلمان و سایر ذینفعان آموزش است که از سوی حاکمیت و نیروهای سرکوبگر با عناوین اتهامی چون «تبلیغ علیه نظام» یا «اقدام علیه امنیت ملی» و امثال آن مطرح می‌شود؛ اتهاماتی کلیشه‌ای که ضمن فریب افکار عمومی تلاش می‌کند هزینه فعالیت صنفی را برای کنشگران بالقوه بالاتر ببرد.

لحظاتی پیش از رفتن خود به زندان در پاسخ به پرسش دوستی که از اون می‌پرسد«چه کاری برایت انجام دهیم؟»، رو به دوربین می‌گوید: «همین حالا گوشی تلفن را بردارید و از کانون صنفی شهرتان بخواهید یک فرم عضویت برایتان پر کنند. این تنها کاری است که می‌توانید برای من انجام دهید.»

این پیام برجسته‌کننده یک اصل اساسی است: «قدرت در اعداد نهفته است.»
پیام محسن عمرانی در عین حال یک هدف روانشناختی و استراتژیک را نیز برجسته می‌کند: تقویت حس اتحاد و همبستگی در بین معلمان. سازماندهی جمعی نه تنها یک استراتژی عملی است، بلکه ابزاری برای تقویت روحیه و حمایت متقابل در برابر سرکوب است.

در مطلب داوطلب ببینید: چرا سازماندهی جمعی با وجود خطرات، «حیاتی» است؟

ویدیوی گفتگوی محسن عمرانی پیش از رفتن به زندان را دیده‌اید؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 حرکت جامعه به سمت پس‌زدن ریا، سیاست‌های دوگانه در مطالبه‌گری را برنمی‌تابد

▫️شجاع‌تر شدن مردم در بیان نظرات و خطر پیام‌های متناقض یک گروه مطالبه‌گر به اجتماع،
▫️واکنش مردم به خبرهای اقتصادی، هشداری است برای مرور استراتژی‌های فرسوده


بسیار اتفاق می‌افتد که مطالبه‌گران، برای برخورداری از حاشیه امن هنگام مطالبه‌گری جمعی و پرهیز از هزینه‌ها و برچسب‌ها، بر ساختارهای رسمی قدرت تکیه کنند و هم‌زمان که مطالبات خود را کف خیابان و در پیشگاه جامعه مطرح می‌کنند، پیام‌های متناقضی به اجتماع بدهند؛ قضیه‌ای که ممکن است پیگیری مطالبات آنان را از سوی اجتماع با بی‌مهری روبرو کند و یا آنان را از اولویت‌های جامعه حذف کند.

یک راه مرور استراتژی‌ها و چک کردن این که آیا یک گروه مطالبه‌گر می‌تواند از حمایت جامعه برخوردار شود یا مردم ممکن است چنین گروهی را نادیده بگیرند، مرور هویتی‌ست که از گروه به جامعه معرفی می‌کنیم و مقایسه آن با ارزش‌های اخیر است که در جامعه برجسته شده است.

مطالعه رفتار مردم در واکنش به گفته‌های کارشناسان دولتی و خبرهای اقتصادی یک راه آگاهی از ارزش‌هایی است که به تازگی مردم بر ان‌ها اجماع دارند، و هرچند شبکه‌های اجتماعی نمی‌تواند آیینه تمام‌نمای باور مردم باشد ولی می‌تواند شاخصی از سمت و سوی تغییر رفتار اجتماع را به معادلات مطالبه‌گری اضافه کند.

مثال موردی:
یک صفحه رسمی (و شاید دولتی) پوشش‌دهنده اخبار کارگری نوشت:
«بهمن آرمان (اقتصاددان) وقتی کیک اقتصاد کوچک است، دولت منابع لازم را برای افزایش حقوق و دستمزد متناسب با تورم ندارد.» و در این باره توضیح داد.

چندین مخاطب این صفحه با وجود احتمال شناسایی شدن، نه تنها در فضای عمومی مجازی با زبانی ساده به تحلیل سیاست‌های کوچک‌کننده کیک اقتصادی پرداختند بلکه گردانندگان صفحه متهم به حمایت از این سیاست‌ها شدند:

یک کاربر از ادمین صفحه پرسیده: «شما طرف کارگر هستید یا نماینده دولت؟» و گردانندگان صفحه را به «ماست‌مالی» سیاست‌های هدردهنده منابع کارگران و توجیه سیاست کوچک کردن کیک اقتصادی متهم کرد.

کاربر دیگری چنان از حرف‌های این اقتصاددان برآشفته است که حدس زدن لحن پاسخ وی چندان دشوار نیست.
هم‌زمان می‌بینیم که گروه‌های بازنشستگان امروز و جانبازان دیروز، با انتقاد از اتلاف منابع عمومی، موضع خود را در شعارهای خود بازتاب می‌دهند.

در چنین شرایطی، می‌توان حدس زد که اگر یک گروه مطالبه‌گر از نمادهایی موافق با سیاست‌های دولت و یا استفاده از چهره‌های شاخصی دولتی برای ایجاد حاشیه امن و یا پرهیز از هزینه‌های امنیتی استفاده کند، ممکن است با بی‌مهری اجتماع روبرو شود و باید در استراتژی‌های قدیمی تجدید نظر کند تا هویت خود را در پیشگاه اجتماع مصون نگه دارد، به ویژه که چنین حاشیه امن فرضی ممکن است از اساس کارکرد خود را پیش نهادهای امنیتی از دست داده باشد و دیگر امنیتی ایجاد نکند.

یک گروه مطالبه‌گر با تکیه بر قانون، حقوق اساسی و مشترک انسان‌ها و برجسته کردن روایت‌های راستین شخصی، و بدون اعلام مواضع هزینه‌ساز سیاسی می‌تواند با معرفی استانداردی از راستگویی و برجسته کردن شرافت و شان انسانی جایگاه عزیزتری در اجتماع پیدا کند تا دستور کار حمایتگرانه اجتماع را به سرنوشت جمعی خود علاقمند کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

⚠️هشدار: اگر در شرایط روحی مناسب نیستید این ویدیو را نبینید!

فعالان: محمد گنجی‌وطن در محیط ناامن هنگام تعمیر معدن کلات به کام مرگ رفت
و صحبت از حق وی در اخبار رسمی دیده نمی‌شود چرا که کارگران تشکل ندارند

📽۲۴ آبان ماه ۱۴۰۳

این بار، یک کشته و دو مجروح در حادثه امروز معدن زغال‌سنگ کلات در نبود نظارت ایمنی تشکل‌ها پس از حادثه معدن طبس

محمد گنجی‌وطن، کارگر معدن، هنگام تعمیر و فعالیت‌های نگهداری راسته تونل شماره (7a) معدن کلات در استان گلستان جان‌باخت و دو همکار دیگرش به نام‌های ابوالقاسم میردار وطن و حسن قزسفلی هم به دلیل مصدومیت به مراکز درمانی منتقل شدند.

ریزش بخشی از معدن زغال سنگ کلات شرق بخش چشمه‌ساران شهرستان آزادشهر که در حین تعمیرات و انجام کار نگهداری معدن بودند مخابره شد ولی هیچ نامی از سه معدنچی حادثه ‌دیده در اولین پوشش‌های رسمی خبری دیده نمی‌شود. همچنین خبر کشته شدن محمد‌ گنجی ‌وطن در سری اول اخبار دیده نمی‌شود و لحظات بیرون آوردن بدن کارگر جان‌سپرده با چند ساعت تاخیر به نسبت خبر اصلی منتشر شد در حالی که تاکید اخبار بر روایت فرماندار آزادشهر قرار گرفت:
«از این معدن که ۲۴ کارگر داشت به دلیل تعمیرات، زغال‌سنگ استخراج نمی‌شد.»

هرچندتمام با به دلیل واکنش‌های گسترده به کشته شدن ۵۳ کارگر در معدن طبس و ترس از شدت گرفتن واکنش‌ها، این بار تاکید روایت رسمی بر روی بسته بودن و در حال تعمیر بودن این معدن بوده است، فعالان کارگری تاکید می‌کنند که کارگران تعمیر و نگهداری معدن کلات در شرایط خطرناکی به کار تعمیر واداشته شده‌اند.
آن‌ها تاکید می‌کنند که نظارت ایمنی در حین تعمیر باید در درجه حساس‌تری دنبال شود و پروتکل‌های دیگری هنگام تعمیر مد نظر قرار می‌گیرند که در این باره احتمالا نقض شده‌اند ولی بر خلاف بار پیش، برجسته شدن روایت حساب‌شده‌ی اجتماعی از این حادثه، فشاری برای تحقیق در این باره بر روی دوش کارفرما و نهادهای رسمی نمی‌گذارد.

هرچند شمار مرگ به نسبت بار پیش ممکن است از حساسیت‌ها نسبت به این خبر مرگ کم کند ولی فعالان بر این باورند که کارفرما موظف است نه تنها هنگام فعالیت‌های عادی بلکه هنگام تعمیر و نگهداری و در حال نیمه‌تعطیل نیز ایمنی کارگران را رعایت کند و چنین نظارتی با کمبود بازرس، نقض آیین‌نامه‌های داخلی و حتی غفلت از تامین وسایل معمول ایمنی کارگران بدون دخالت تشکل‌ها امکان‌پذیر نیست.


▫️وزیر کار در نشست بررسی حادثه معدن طبس:
۶۲ معدن فاقد استانداردهای ایمنی است
در گزارش داوطلب درباره جزییات فنی این گزارش مشترک بیشتر بخوانید

▫️همچنین، در این گزارش داوطلب ببینید که کدام کنوانسیون‌ها به ایمنی کار معادن مربوط می‌شوند و وظیفه کارگر و کارفرما را چگونه تبیین کرده‌اند، تعریف محیط کار امن معدن بر اساس این کنوانسیون‌ها چیست و آیا کشور ما جزو این کنوانیسیون‌ها هست یا نه و جمهوری اسلامی در برابر کدام تعهدات و چگونه مقاومت می‌کند.

▫️ببینید: سرکوب تشکل‌های کارگری چه نقشی در بروز حوادث مرگبار در معادن ایران دارد؟

▫️مرور کنید: ای کاش کارگران معدن مطالبه‌گر بودند

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 مخاطبان گرامی،
داوطلب در انتخاب نوع آگهی‌های بازرگانی و مفاد این گونه مطالب که گاهی در این کانال منتشر می‌شود کوچکترین نقشی ندارد.

آگهی‌های بازرگانی گاهی در انتهای برخی مطالب به چشم می‌خورند و به صورت خودکار و بدون دخالت داوطلب منتشر می‌شوند و مخاطب را به صفحات دیگری هدایت می‌کنند که مرتبط با مفاد گزارش‌های داوطلب نیست.

پس لطفا آن‌ها را نادیده بگیرید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 خودمراقبتی یک کنش رادیکال در مطالبه‌گری است

زمانی که سرکوبگران می‌خواهند فعالان را خسته و درهم‌شکسته ببینند، فعالان با شیوه‌های خودمراقبتی دقیق‌تر، بحران‌های فردی و جمعی را پشت سر می‌گذارند و در موقعیت بهتر قرار می‌گیرند.

بسیاری از فعالان مدنی و صنفی هنگامی که در راستای انسجام جمعی گام بر می‌دارند، تنها درباره از خودگذشتگی سخن می‌گویند و برای مراقبت جمعی و خومراقبتی فردی فعالان برنامه‌ای ندارند؛ در حالی که رفتارهای کنشگرانه و مطالبه‌محور، با دورنمای احقاق حقوق و با عشق و اهمیت به انسان‌ها و مرکزیت آن‌ها درک می‌شود.

▫️خودمراقبتی ممکن است به فعالان امکان بدهد که مصداق‌های روزانه دهه‌ها سرکوب سیستماتیک را علامت‌گذاری کنند و با پیدا کردن راه‌حل‌های متناسب به درونی کردن دهه‌ها سرکوب پایان بدهد و از این رو بر اساس تحلیل جهت بردار سرکوب، خودمراقبتی را می‌توان یک رفتار رادیکال نامید.

▫️یک کنشگر تنها هنگامی که از خود، سلامت و زندگی‌اش مراقبت می‌کند می‌تواند به دیگران و مطالبه حقوق‌شان اهمیت بدهد و آن‌ها را به انسجام فرا بخواند و الگویی شبیه خود را در سازمان تکثیر کند.

▫️خودمراقبتی فعالان مدنی، صنفی و سیاسی چنان اهمیت دارد که در مبارزات جدی، سرفصل مهمی را به خود اختصاص می‌دهد. کتاب‌ها و جزوه‌های آموزشی در این باره به فعالان کمک می‌کند که در جهت معکوس سرکوب خود گام بردارند و از همکاری ناآگاهانه با سرکوب‌گران خود دست بردارند.

یک فعال حقوق مدنی و صنفی هر چه قدر جدی‌تر باشد به وظیفه خودمراقبتی آگاه‌تر است، چنین کنشگری با شیوه‌های خودمراقبتی به خود و اعضای سازمانش کمک می‌کند تا بهتر بتواند بیندیشند و تحلیل کنند، از تفاوت فکر و عمل خود آگاه شوند و این دو را با هم تطبیق بدهند و شیوه‌های کسب انرژی را به رفتار مداوم و عادت اعضای سازمان تبدیل کنند.

هشدار فعالان این است:
خودمراقبتی حرفه‌ای را به اندازه از خودگذشتگی جدی بگیرید، چرا که در شرایط سخت، یک کنش رادیکال به شمار می‌رود.
تنها با خودمراقبتی است که از خودگذشتگی‌اش مفهوم پیدا می‌کند.

📣 «مراقبت از خود، تجمل و اغراق نیست. حفظ تعادل‌ من است.»
-آدری لرد استاد دانشگاه و نویسنده‌

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 همسان‌سازی یا همسان‌سوزی؟

وقتی بازنشستگان از حق همسان‌سازی سخن می‌گویند منظورشان اجرای ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی است، نه فرمول‌بازی!


▫️مسلم صالحی، نماینده اصولگرای اقلید در مجلس، عضو کمیسیون اقتصادی و رئیس فراکسیون سرمایه‌گذاری، طرح همسان‌سازی را همسان‌سوزی خواند.

این ویدیو که از آغاز عملیاتی شدن پرداختی‌های این طرح، یعنی ۲۳ آبان در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده است، حتی به گفتگوهای بیشتری در این باره دامن زده است:
صالحی گفت که یک میلیون و ۵۰۰ یا نهایت ۴ میلیون تحت عنوان همسان‌سازی ۴۰ درصدی سال اول اجرای برنامه هفتم توسعه به بازنشستگان تعلق‌گرفته است.

براساس قانون، متناسب‌سازی مستمری بازنشستگان شامل حداقلی بگیران نشد اما دولت اعلام کرد که با هدف کمک به حفظ قدرت خرید همه مستمری بگیران با موافقت سران قوا بیش از ۷۰۰ هزار تومان نیز به مستمری حداقلی بگیران اضافه شد.
معاون بیمه سازمان تامین اجتماعی توضیح داد که تنها ۴۰ درصد این مبلغ قرار است امسال پرداخت شود و باقی آن طی دو سال آینده پرداخت خواهد شد.

▫️کاربران شبکه‌ها اعلام کردند که این افزایش حقوق به حدود دویست‌هزار تومان اضافه دریافت در فیش حقوق انجامید.


در مطلب بعدی ببینید که عباسعلی سلطان‌ی‌کیا، ریس کانون عالی کارمندان بازنشسته چه گفت و از کدام قانون را راه حل دانست.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر